In een eerder blog had ik het over een signeersessie waar zo goed als niemand kwam opdagen. Naast mijn man en mijn moeder kocht maar één bezoeker mijn boek, ondanks de twee uur die ik had moeten vullen bij mijn signeertafel. Al met al een grote flop. Toch kwam ik als winnaar uit de strijd en ik zal je vertellen waarom.
Wat is een winnaar?
Zelf heb ik heel erg moeite met het feit dat als je de beste bent, dat je dan ook gelijk een winnaar bent. Natuurlijk is het prima dat iemand de beste is en dat is zeker een fantastisch gegeven. Maar het zegt niets over de prestatie die iemand geleverd heeft. Niet iedere winnaar hoeft veel moeite te doen om de beste te zijn. Sommige laagvliegers hebben veel hogere drempels overwonnen om te komen waar ze zijn.
Ik kan mij dan ook heel erg vinden in de quote: ‘Een opgever wint nooit en een winnaar geeft nooit op.’Als je doorzet, jezelf overwint, ben je in mijn ogen een winnaar. Ben je eerste geworden, dan vind ik dat een super prestatie en ben je een echte topper. Heb je daarvoor hemel en aarde moeten bewegen en ben je jezelf regelmatig tegengekomen en gaf je niet op? Dan ben je ook nog eens een winnaar!
Eigen ervaring
Zo kijk ik ook terug op mijn ervaring tijdens de betreffende signeersessie. Ik deed iets wat ik heel spannend vond. Mijn grootste nachtmerrie was dat er niemand zou komen en ik nauwelijks een handtekening zou zetten. Deze nachtmerrie kwam uit. Ik had ronduit gefaald, er was geen ontkennen aan. Maar in plaats van mijzelf te verstoppen of weg te rennen, pakte ik dit moment aan om te groeien. En dat deed ik als volgt:

Erkennen van steun
Ik genoot van de mensen die er wel waren, want hoe leuk is het dat ik mijn dochters kon laten zien dat mama’s boek in een boekenwinkel lag en ik een eigen tafeltje kreeg. Ook kregen zij een lekkere kop warme chocomel en mijn man was een schat die ze keurig in het gareel hield. Mijn moeder was iets later gekomen en nam tussendoor de meiden mee op stap. Hoe fijn is het om zulke lieve en steunende mensen om je heen te hebben, ongeacht het aantal?
Tijd effectief gebruiken
Daarnaast waren er dan geen boeken om te signeren, maar dat betekende niet dat de tijd zinloos was. Ik heb tussendoor foto’s gemaakt voor op social media en gewerkt aan mijn sociale vaardigheden. Dit deed ik door klanten in de winkel aan te spreken en te vragen of ze geïnteresseerd waren in mijn boek. Zo niet, dan vroeg ik naar wat voor soort boek ze op zoek waren. Ook heb ik tussendoor een ontspanningsoefening gedaan en het lukte zowaar. Ondanks dat de spanning door mijn hele lijf gierde, vanwege de vernedering, kreeg ik deze toch iets omlaag!
Genieten van de kleine dingen
Uiteindelijk had ik maar één boek verkocht aan een ‘vreemde’, maar wat voor vreemde. Deze mevrouw had een zus die een soortgelijk verhaal had meegemaakt als ik en was duidelijk verrukt met het feit dat ik mijn verhaal had opgeschreven. Ze kocht gelijk een exemplaar en ik voelde mij voldaan. Dat was de reden dat ik het boek geschreven had: herkenning en erkenning voor lotgenoten en hun naasten.
Al met al was het een toch een succes. Ik had gefaald, ben opgestaan en heb mijn angst overwonnen. Als mij dat geen winnaar maakt, dan weet ik het ook niet meer.