Enerzijds vind ik bloggen heerlijk. Mijn gedachten de vrije loop laten gaan. Vooraf mijn verhaal goed kunnen overdenken, voordat ik het deel. En zelf kunnen kiezen of ik de reacties lees of niet. Maar ondanks dat ik mij voorgenomen heb vooral voor mijzelf te schrijven, valt dat regelmatig toch tegen. Ik merk dat ik mijzelf nauwelijks in kan houden om steeds te kijken of mijn blogs wel of niet gelezen worden. Met het gevaar dat mijn focus op het schrijven verdwijnt en mijn obsessie voor wel of niet gelezen worden, ofwel gehoord worden, weer terugkomt.
Energie en inspiratie
Vol goede moed begon ik weer opnieuw met bloggen, na een zeer nodige break. Vastberaden deze keer te schrijven voor mijzelf en te genieten van de energie en inspiratie die ik ervan krijg. Maar het eerste blog was nog niet geplaatst of ik zat toch weer bijna ieder half uur te spieken of er niet al wat reacties of likes op waren gekomen.
Telefoon checken
Een beeld wat ik heel vervelend vind, aangezien ik ten eerste niet naar mijn kinderen over wil komen als een moeder die alleen maar op haar telefoon zit. Ten tweede wil ik mijn zelfvertrouwen niet meer zo sterk af laten hangen van waardering van buitenaf. Maar bovenal wil ik niet bloggen voor de likes en de aantallen, maar voor mijzelf.
Willen mensen dit wel lezen?
Daarnaast merk ik dat de hoeveelheid reacties ook weer hun effect beginnen te krijgen op mijn motivatie om te gaan bloggen. Ik ga weer kritischer kijken naar mijn onderwerpen, schrijfstijl en inhoud. Wie zit hier nou op te wachten? Allemaal signalen dat ik vooral mijn telefoon weg moest leggen en de reacties het beste kan negeren.
Dopamine
Het lastige is dat iedere like, reactie of share van mijn blog dopamine vrijmaakt in mijn hersenen, net als bij iedereen. Als je de hele dag heel veel moeite moet doen om het leuk te houden, vanwege een te sterke perfectiedrang, dan blijft die simpele shot van dopamine nog steeds de weg van de minste weerstand. Want waar haal ik die oppepper anders zo makkelijk vandaan?
Opties
Nou ja, eigenlijk is dat niet zo moeilijk. Ik kan naar muziek luisteren, een goed boek lezen of een warm bad nemen. Ook kan ik naar de zonnebank gaan of een leuke film kijken op Netflix. Een andere optie is een dagje uit met mijn kinderen, naar de speeltuin of op bezoek bij een vriendin.
Op zoek naar een nieuwe balans
Als ik mijn verhaal zo eens teruglees, heb ik eigenlijk genoeg vervangende opties om niet afhankelijk te zijn van die externe waardering. Maar daar was ik nooit achtergekomen als ik niet over dit probleem geblogd had. Dus ga ik niet stoppen met bloggen, maar ik ga wel weer op zoek naar een nieuwe balans. Met andere woorden: de social media Apps gaan van mijn telefoon en mijn blogtijd (en het lezen van reacties) ga ik op een vast moment in de week inplannen. Zo hou ik ook genoeg tijd over voor andere waardevolle dingen.
Hoe hou jij de balans in jouw leven?
